Laat mij maar rijden. Hoe langer, hoe beter!
Binnen e-Fulfilment Hub zorgt onze partner THIJS Logistiek er onder andere voor dat de verzendingen van onze klanten snel, efficiënt en duurzaam op de plaats van bestemming aankomen. Onlangs maakte TON Magazine een groepsportret van de vrouwelijke chauffeurs van team THIJS Logistiek. Lees hier hun ervaringen!
In en uit de wagen
Diane Hendrix (33) uit Weert had de vrachtwagen
lange tijd niet in 
het vizier. “Ik wist niet wat ik wilde worden. Ik heb VMBO Zorg en Welzijn gedaan en daarna een oriëntatiejaar bij de landmacht, richting transport en logistiek. Vervolgens heb ik van alles en nog wat gedaan: horeca, detailhandel, noem maar op. Toen ik in 2018 zonder werk zat, zei mijn broertje: ‘Kijk eens bij Thijs’.” Op een busje kon Diane beginnen. In januari haalde ze haar CE en sinds dat moment rijdt ze op een bakwagen. “Ik vind het wel lekker in mijn eentje in de wagen. Ik vervoer pallets met verschillende producten. Het is altijd weer een verrassing wat er in mijn auto zit. Meestal bezorg ik in Maastricht, op vaste adressen. Gemiddeld heb ik zo’n 22 stops per dag. Dus dat is veel in en uit de auto. Dat vind ik wel prettig. Het enige minpunt dat ik kan bedenken, is dat ik soms in wel heel smalle straatjes moet manoeuvreren.”
Van binnenvaart naar bestelbus
In september 2020 begon Weronika Rost (21) uit Wessem bij Thijs Logistiek. Op een busje, maar zij gaat haar vrachtwagenrijbewijs halen. Weronika volgde een opleiding voor matroos op de binnenvaart. “Daarna heb ik nog even voor stuurman geleerd, maar daarmee ben ik gestopt. Ik zag het niet meer zitten, je bent de hele week van huis.” De vriend van Weronika’s vriend werkt ook bij Thijs. “Ik heb gevraagd of ik een dagje met hem mee kon. Dat mocht en ik vond het leuk, dus heb ik gesolliciteerd. Je hebt veel contact met mensen. Op de binnenvaart zie je niemand. Dat is niks voor mij.” Momenteel rijdt Weronika vooral in Limburg en zuidelijk Brabant. In het begin was het soms moeilijk om de adressen te vinden. “Maar dan gebruik ik mijn mobieltje om te zoeken.”
Makkelijk communiceren
Vera Zeegers (32) uit Montfort zit sinds april 2018 bij Thijs Logistiek. Oorspronkelijk wilde Vera iets met paarden. Ze deed VMBO paardenhouderij. “Maar er zat weinig werk in. Toen ben ik om me heen gaan kijken. Mijn toenmalige vriend zat in het transport. Dat vond ik wel mooi om te doen. In 2013 ben ik begonnen bij Roertrans. Mijn rijbewijzen heb ik allemaal zelf betaald. Ik wilde nergens aan vastzitten, dan kun je gaan en staan waar je wilt. Bij Roertrans reed ik op een bakwagen. Na een paar jaar wilde ik meer uitdaging en heb ik hier gesolliciteerd. Ik zit nu op een combinatie. Lange stukken rijden hoeft voor mij niet. Ik wil bezig zijn.” Dat Vera in het transport blijft, is wel zeker. “Ik heb hier mijn ADR gehaald, het heftruckcertificaat en VCA. Ooit wil ik ook de papieren voor tankwagen halen. Hoe meer je kunt, hoe beter.”
Altijd al een zwak voor de weg
Vera Sieben (26) uit Weert is opgeleid tot dierenverzorger, met als specialisatie paard. Bovendien leerde ze voor dierenartsassistente. “Dus ik ben op een of andere mysterieuze wijze vrachtwagen gaan rijden. Ik had altijd wel al een zwak voor de weg. Omdat ik tijdens mijn opleiding voor dierenartsassistente geen stageplek kon vinden, ben ik op een bestelbus begonnen bij een bezorgdienst. Daarna heb ik met een scholingsvoucher mijn C-rijbewijs gehaald. En vervolgens E bij een transportbedrijf.” In 2019 komt Vera door omstandigheden thuis te zitten. “Toen heb ik geprobeerd een eigen nagelstudio op te zetten. Maar daar kan ik niet van leven, zeker niet sinds corona. Sinds augustus werk ik daarom drie dagen per week bij Thijs.” Als vrouw achter het stuur krijgt ze soms vreemde opmerkingen. “Laatst was er een meneer die zei: ‘Je weet dat je hier niet vooruit weg kunt, hè?!’ Met andere woorden: kun jij wel achteruitsteken? Toen heb ik geantwoord: ik zie het, maar ik bel zo mijn vader.”
Rustig in de nacht
Daniëlla Brandt (39) uit Ospel is oproepkracht bij THIJS Logistiek. Gemiddeld genomen werkt ze twee dagen per week. Of beter gezegd: twee nachten. Daniëlla begint immers om 20:30 en werkt dan tot diep in de nacht. Ze belandde op de vrachtwagen toen ze nog in Moerdijk woonde en bij een tankstation werkte. Ze besloot haar rijbewijzen te halen. Haar eerste baan was bij Nord Cargo in Klundert. Daarna volgde Ritmeester Interfreight in Rotterdam; boten bevoorraden. Na haar verhuizing naar Maarheeze vond ze een baan bij Thijs. “Op een gegeven moment bedacht ik dat ik liever bij een klein bedrijf wilde werken. Toen ben ik champignons gaan rijden voor een familiebedrijfje. Maar daar ben ik van teruggekomen. Werken bij een klein bedrijf is niet te combineren met een gezin. Je bent altijd bezig en moet altijd klaarstaan. Bij een groter bedrijf kun je de combinatie privé en werk beter in balans brengen. Dus begin dit jaar ben ik hier weer begonnen, met heel veel plezier.”
Beetje stress in het begin
Linda Daemen (37) uit Kaulille (België) is leerling-chauffeur. Ze werkte jarenlang in de grafische sector. Op een bepaald moment wilde Linda verandering, dus ze ging op zoek naar iets anders. Via haar vriend, die er ook werkt, kwam ze bij Thijs Logistiek terecht. Ze gaat de opleiding voor vrachtwagenchauffeur volgen. “In het begin heb ik wel een beetje stress gehad. Maar dat ligt meer aan mezelf en niet zozeer aan het werk. Ik kom uit een heel andere sector, dus het is wel een omschakeling. Je kent de routes en de klanten nog niet. Bij elk bedrijf waar ik kom, is het anders. Hier moet je aan de voorkant afleveren, daar weer achterom. Nu begin ik de routes steeds beter te kennen.” Linda werkt vier dagen. “Zo heb je wat meer tijd voor jezelf. Ze moedigen dat hier ook aan.”
Goed te doen voor vrouwen
Haar hele leven zit ze al in het transport: Mieke Weling (42) uit Linne. In 1999 haalde ze haar rijbewijzen en sindsdien werkte ze bij verschillende bedrijven. Soms ook op de planning. “Ik was planner bij een ander bedrijf, maar vond dat niet meer leuk. Hier kon ik weer op de vrachtwagen.” Mieke heeft in de loop der jaren steeds meer vrouwelijke collega’s gekregen. “Ik keek er wel even van op toen ik vanochtend zag dat we met z’n achten zijn. In 1999 was het nog vrij uniek dat je als vrouw achter het stuur van een vrachtwagen zat. Nu is het redelijk normaal. Het is goed te doen voor vrouwen. Al moet je geen meisje-meisje zijn. Een dame kan wel. Je hoeft niet een halve man te worden om vrachtwagenchauffeur te zijn. Als je maar een beetje een dik vel hebt en je mondje bij je.” Wat Mieke over tien jaar doet? “Dan ben ik waarschijnlijk nog steeds vrachtwagenchauffeur. Het bevalt gewoon echt goed. Er zijn wel eens vervelende dagen, maar wie heeft dat niet?”
Lekker lange ritten
Romy Sweep (19) rijdt vrolijk in haar DAF CF door heel Nederland en België. Ze heeft de lange ritten, omdat de planning weet dat Romy graag kilometers wil maken. Via haar moeder Daniëlla kwam ze bij Thijs terecht. “Ik zocht een stageplek en zij zei: bij Thijs heb je alle mogelijkheden. Je kunt in het magazijn beginnen, dan op een busje en vervolgens op de vrachtwagen. Ik heb een mailtje gestuurd en mocht op gesprek komen. Nu ben ik in vaste dienst.” In de toekomst zou ze eigenlijk wel meer dagen van huis willen. “Ritten waarbij je moet overnachten. Maar dan wel in Nederland. Het is hier vertrouwd. Ik vind het niks om als vrouw zijnde ergens in het buitenland te overnachten. Daar loopt toch ander volk rond. En ik spreek de taal niet.”
